woensdag 18 oktober 2017

Groningse dichter Atze van Wieren ontdekte Spinoza. "Ja, er is veel eeuwigheid in mij.”

Drie weken terug, op zaterdag 30 september 2017, verscheen de derde dichtbundel van de Groningse dichter
Atze van Wieren, Eeuwig leven. IJzer, 2017 – 80 blz. €14,50
In deze bundel staat het idee centraal dat het universum begin noch einde heeft en dat de mens geroepen is zijn plaats daarin te bepalen en, belangrijker, zin moet zien te geven aan zijn korte verblijf op deze planeet. [IJzer]
Vandaag verscheen in Dagblad van het Noorden een artikel van Joep van Ruiten over de bundel en een gesprekje met de dichter, getiteld “Atze van Wieren: De ontdekking van het eeuwig leven.” [Cf.]
“Vijftien jaar geleden zat ik op de knieën in De Slegte in Leeuwarden en trok ik de Ethica van Spinoza uit de kast”, vertelt hij.
“Het was een oud boekje. Ik sloeg het open. Eerste hoofdstuk: ‘Over god’. Verder bladerend stuitte ik op de opmerking ‘Als je nog in een persoonlijke god gelooft, kan ik je niet serieus nemen’. Boek gekocht. Boek gelezen. Wat beslist niet meeviel, want het zijn net wiskunde-formules. Maar ik heb doorgezet en toen werd ik gegrepen.”
Zie verder bij Dagblad van het Noorden en de website van Atze van Wieren


;
De uitspraak in de kop van dit blog, "Ja, er is veel eeuwigheid in mij,” komt uit het gedicht “Vraag” dat als Gedicht van de Maand op zijn website staat. Met daaronder deze foto: “Atze van Wieren signeert zijn nieuwste bundel Eeuwig leven bij de presentatie in de Pepergasthuiskerk te Groningen.” Dat was dus op zaterdag 30 september 2017.


 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten